To νομοσχέδιο για την «ευέλικτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας» που αποφάσισε να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση, προκάλεσε αντιδράσεις –αν και όχι τόσες όπως θα μπορούσε κανείς να αναμένει. Διότι προχωρά στο εξής απλό: στη νομιμοποίηση της ελληνικής πραγματικότητας στην αγορά εργασίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την εποχή των μνημονίων και στα νέα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης που κυριάρχησαν.

Η μεγάλη διαφορά από το όσα ίσχυαν μέχρι σήμερα έγκειται στο ότι μια επιχείρηση μπορεί να συμφωνήσει με τους εργαζόμενους να εργάζονται αντί για οκτάωρο, έως 13 ώρες την ημέρα, πληρώνοντας υπερωρίες για όσο διάστημα τους έχει ανάγκη.

Μήπως αυτό δεν συμβαίνει χρόνια τώρα –αλλά κάτω από τα ραντάρ και συχνά με «μαύρα»– στον διαρκώς αναπτυσσόμενο τουριστικό κλάδο;

Μήπως αυτό δεν συμβαίνει ακόμα περισσότερο στον αγροτικό τομέα, στις περιόδους αιχμής, που συμπίπτουν με τη σοδειά, είτε πρόκειται για τις ελιές, είτε πρόκειται για τα φρούτα κάθε εποχής, είτε πρόκειται για τον τρύγο και την τυποποίηση των σταφυλιών; Ολα, δηλαδή τα εποχικά προϊόντα, που προορίζονται όχι μόνο για την εσωτερική κατανάλωση, αλλά και για τις εξαγωγές;

Την πραγματικότητα και τις ανάγκες αυτών των δύο τομέων, που θεωρούνται μάλιστα η «βαριά βιομηχανία» της ελληνικής οικονομίας, με την απουσία εργατικών χεριών από τη μία, που υπολογίζεται ότι εφέτος ξεπερνά τις 80.000 άτομα και από την άλλη τις ιδιαιτερότητες της εποχικής έντασης της εργασίας, έρχεται να «ακούσει» το υπουργείο Εργασίας, με τη νομιμοποίηση και απλοποίηση των διαδικασιών.

Την πραγματικότητα αυτή, ομολόγησε και η ίδια η υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, η οποία κατά την παρουσίαση της νομοθετικής πρωτοβουλίας δήλωσε ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο «προέρχεται από την αγορά» και «πάει να λύσει πρακτικά ζητήματα που υπάρχουν στην αγορά. Το πρώτο που κάνει είναι να απλοποιεί διαδικασίες. Καταργεί έντυπα, κάνει πιο γρήγορες προσλήψεις, πιο εύκολες προσλήψεις για όλους».

Αναφορικά με την διάταξη που προβλέπει δυνατότητα εργασίας έως 13 ώρες στον ίδιο εργοδότη, η υπουργός ξεκαθάρισε ότι το οκτάωρο διατηρείται ως έχει. Σε κάθε χώρα, όπως και στην Ελλάδα, υπάρχει δυνατότητα για υπερωρία με συμφωνία εργοδότη και εργαζόμενου.

«Τι αλλάζει τώρα με το νομοσχέδιο αυτό; Αυτό το όριο έως 13 ώρες σε δύο εργοδότες μπορεί να γίνει και σε έναν. Γιατί; Ερχονταν εργαζόμενοι και μας λέγανε: “Εγώ αυτή τη στιγμή δουλεύω 13 ώρες στις δύο ταβέρνες, για παράδειγμα. Γιατί δεν μπορώ να μείνω 13 ώρες για να συμπληρώσω το εισόδημά μου στη μία και πρέπει και να μετακινούμαι;” Ποια είναι η διαφορά λοιπόν; Πρώτον, είναι δυνατότητα και όχι υποχρέωση. Δεύτερον, θέλει συμφωνία του εργαζομένου. Τρίτον, με τη ρύθμιση αυτή δεν έχεις τη μετακίνηση να πας σε δεύτερο εργοδότη και τέταρτο και πιο σημαντικό απ’ όλα, αμείβεσαι πολύ παραπάνω εάν μείνεις σε έναν εργοδότη, γιατί αυτό είναι υπερωριακή απασχόληση, δηλαδή συν 40% προσαύξηση στην ώρα της υπερωρίας, σε αντίθεση με το αν είσαι σε δύο εργοδότες».

Η ίδια έφερε μάλιστα ως παράδειγμα εργαζόμενο ο οποίος απασχολείται σε δύο εργοδότες και αμείβεται με 8 ευρώ την ώρα. «Εάν κάνεις έως 13 ώρες σε δύο εργοδότες, αυτό βγαίνει 104 ευρώ. Εάν το κάνεις σε έναν εργοδότη, τις ίδιες ώρες, βγαίνει 119 ευρώ».

Η «παγίδα» με τα ρεπό και τις αμοιβές

Το βασικό σημείο κριτικής, στο οποίο εστιάζουν οι εργαζόμενοι, είναι ότι το νομοσχέδιο φέρνει ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες εργασίας και μεγάλα ωράρια για συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων, καθώς επιτρέπει τις 13 ώρες δουλειάς ημερησίως, με 5 ώρες υπερωρίες. Όμως, οι υπερωρίες αυτές, θα μπορούν να πληρωθούν ή να αντικατασταθούν με ρεπό μέσα στην εβδομάδα, αλλά όποια μέρα θέλει ο εργοδότης.

Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι το ωράριο απασχόλησης θα μπορεί να αλλάζει σε μηνιαία ή εβδομαδιαία βάση και όχι εξαμηνιαία ή ετήσια όπως ισχύει σήμερα.

Ψηφιακή κάρτα και τετραήμερη εργασία

Η κυρία Κεραμέως υπογράμμισε τον κομβικό ρόλο της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας στην αύξηση των δηλωθεισών υπερωριών και στην καλύτερη τήρηση της εργασιακής νομοθεσίας. Η ίδια μάλιστα σημείωσε ότι τον πρώτο μήνα λειτουργίας της στην εστίαση οι δηλωθείσες υπερωρίες αυξήθηκαν κατά 105% και στον τουρισμό κατά 1.105%.

Σχετικά με την τετραήμερη εργασία, η υπουργός διευκρίνισε ότι ήδη υφίσταται αλλά μόνο για έξι μήνες, ενώ με το νομοσχέδιο επεκτείνεται για ένα χρόνο.

«Έχεις ένα παιδί, δουλεύεις 4 ημέρες την εβδομάδα και θέλεις την Παρασκευή να είσαι με το παιδί σου. Σήμερα μπορείς να το κάνεις για ένα εξάμηνο. Δηλαδή το δεύτερο εξάμηνο πρέπει να βρεις μια λύση για την Παρασκευή.

Με το νομοσχέδιο θα μπορείς πλέον να δουλεύεις 4 ημέρες την εβδομάδα για όλο τον χρόνο εφόσον συμφωνήσει και η επιχείρηση, και οι υπολειπόμενες ώρες εργασίας θα συμπληρώνονται μέσα στην εβδομάδα».

Η υπουργός αναφέρθηκε στην διευκόλυνση των προσλήψεων, σημειώνοντας ότι το νομοσχέδιο απλοποιεί τις διαδικασίες, μειώνει την γραφειοκρατία καθώς πλέον θα απαιτείται μόνο ένα έγγραφο, ενώ προβλέπει και fast track πρόσληψη από το κινητό για έως δύο ημέρες εργασίας για την κάλυψη αναγκών των επιχειρήσεων.

Τι αλλάζει στις άδειες

Σχετικά με τη δυνατότητα κατανομής της ετήσιας άδειας αναψυχής σήμερα υπάρχει μία βασική αρχή, το αδιαίρετο της άδειας, δηλαδή να χορηγείται η άδεια ολόκληρη και υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. Σύμφωνα με την κυρία Κεραμέως η νέα ρύθμιση που έρχεται «δίνει μεγαλύτερη ελευθερία στον εργαζόμενο να καταθέσει κι ένα διαφορετικό αίτημα. Ας πούμε ότι έχω τέσσερις εβδομάδες άδεια αναψυχής, μπορεί να θέλω να τις πάρω και τις τέσσερις, μπορεί να θέλω να τις σπάσω στα δύο ή μπορεί να θέλω να καταθέσω ένα αίτημα το οποίο να λέει θέλω τέσσερις μεμονωμένες εβδομάδες, για τους προσωπικούς λόγους, να μπορείς να το κάνεις».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News