Εκείνα τα φοιτητικά καλοκαίρια μας, πριν από (πολλές) δεκαετίες όταν κάναμε διακοπές με αντίσκηνα (με ένα γκαζάκι και ένα κατσαρόλι όλο κι όλο) ή σε χωριάτικα σπίτια με ελάχιστες ανέσεις, οι φίλοι μας, που σπούδαζαν στη γείτονα χώρα, μας γνώρισαν την «cucina povera», με άλλα λόγια, τη μαγκιά των Ιταλών να μετατρέπουν ταπεινά υλικά σε γαστρονομική πανδαισία.

«Φτωχική κουζίνα», βέβαια, έχουμε κι εμείς εδώ και ευτυχώς την ανακαλύψαμε και τη διατηρήσαμε και έγινε της μόδας τα τελευταία χρόνια. Και δεν είναι τίποτα άλλο από αυτές τις υπέροχες συνταγές, που προσάρμοζαν στα γρήγορα οι νοικοκυρές σε ορεινά χωριά και σε άγονα νησιά, ανάλογα με τα υλικά που είχαν στους κήπους και στα κελάρια τους.

Μια τέτοια συνταγή θυμήθηκα με το που έπιασαν και φέτος οι ζέστες. Την κάνω κάθε καλοκαίρι και θυμάμαι τα νιάτα μου, όταν μαθαίναμε να μαγειρεύουμε και γοητευόμασταν από «καινά δαιμόνια». Σιγά τώρα, θα μου πείτε, μην είναι καινοτομία μια μακαρονάδα προέκταση δροσερής ντοματοσαλάτας με βασιλικό, και θα έχετε δίκιο. Και όμως ήταν κάποτε, όταν ο βασιλικός στα σπίτια μας δεν έμπαινε σε φαγητό, μόνο έδιωχνε τα κουνούπια από τις αυλές, τα καλοκαίρια. Σε αντίθεση με τις ιταλικές κουζίνες, φτωχές και πλούσιες, του Νότου κυρίως, αλλά και του Βορρά.

Δείτε η συνταγή εδώ και: Καλή σας όρεξη!

ΥΓ. Για την ιστορία, οι φίλοι μου την έλεγαν Πριμαβέρα (Ανοιξη) αυτή τη μακαρονάδα, αλλά μάλλον έκαναν λάθος. Γιατί εκτός από το λάδι, το σκόρδο και το ότι ήταν παρασκευή της δεκαετίας του 1970, η δική μας κόκκινη Πριμαβέρα, που ίσως γεννήθηκε σε κάποιο ιταλικό σπίτι, δεν είχε άλλο κοινό με την ιταλο-αμερικάνικη καταπράσινη Pasta Primavera, που έγινε διάσημη εκείνη την εποχή, όπως ανακάλυψα ψάχνοντας.

Pasta Primavera

Γεννήθηκε, λέει ο θρύλος, τη δεκαετία του 1970 στο «Le Cirque», ένα κομψό γαλλικό εστιατόριο της Νέας Υόρκης με ιταλό σεφ. Το εστιατόριο έχει κλείσει πια, η συνταγή όμως του Σίριο Ματσιόνι, που δόξαζε τα ανοιξιάτικα λαχανικά, έγινε διάσημη και επέζησε όπως ήταν αναμενόμενο. Σήμερα μάλιστα κυκλοφορεί σε αναρίθμητες εκδοχές, παρά το γεγονός ότι ο γάλλος πατρόν δεν ήθελε να ακούει λέξη για τη μακαρονάδα που ετοίμαζε η γυναίκα του σεφ για το προσωπικό με τα πράσινα λαχανικά εποχής που είχαν περισσέψει στην κουζίνα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News